آسمانها برگزیدگان را دعوت می کنند.
لاله های صحرایی و نیلوفرهای آبی،
آبهای صاف و شفاف جاری،
نغمه های پرندگان،
جلال فرورفتن و برآمدن خورشید و ماه در افق دریا،
جلوه شکوفه های بهاری،
تلؤلؤ قطرات شبنم بررخسار چمن ها و هزاران تجلی دیگر،
آهنگهای صامت خدایانند که در پرده های طبیعت مخفی شده اند.
ای کاش غرور دلها در هم می شکست و راستی جهان را در برمی گرفت و جانها چون آیینه جلا می یافت.
تا سحرگاه فرستادگان مقدس بر آسمان وجود سرودهای خدایان را زمزمه میکردند و حیات انسان را نیرو می بخشیدند.
بازشناختگان گفته اند آخرین آوازخدایان که به زبان فرشتگان می گذشت این بود:
به پیروی از عصیان و تباهی راه آمرزش را مسدود مکنید.
به خدایان اعتماد داشته باشید و منتظر بمانید.
تا نهرهای رحمت در زمین دلها جاری شده و مرگ از قوت فشار خود بکاهد و دوباره شجر حیات شکوفا گردد و فرستادگان آواز خدایان را در آسمان حیات زمزمه کنند. |